Op intellectueel terrein is de politieke keuze een stopzetting van de taal - een genot dus. Maar ondertussen herstelt de taal zich in haar meest consistente vorm (de politieke stereotype). Die taal moet men dan zonder walging slikken.
Ander genot (andere zijden): het bestaat uit het depolitiseren van wat ogenschijnlijk politiek is en uit het politiseren van wat het schijnbaar niet is. - Och nee toch, men politiseert wat gepolitiseerd behoort te worden, punt uit.